Tiny Vermulst. Een leven tussen Frankrijk en Brabant

De tentoonstelling ‘Tiny Vermulst. Een leven tussen Frankrijk en Brabant’ toont bijna 50 schilderijen, tekeningen en etsen; de eerste overzichtstentoonstelling van kunstenares Tiny Vermulst (1929-2021). Het geeft een beeld van haar lange werkzame leven als tekenaar en schilder, waarbij ze in haar ontwikkeling stap voor stap beweegt van figuratieve thema’s naar abstractie. Daarbij experimenteert ze met allerlei technieken en materialen.

Een aantal van haar vroege schilderijen in de tentoonstelling kenmerkt zich door dikke lagen verf, vermengd met gruis en beton. Ze gebruikte ook natuurlijk afval, zoals bladeren, takjes en verwelkte bloemen. Opvallend zijn ook het toevoegen van bidprentjes, in haar schilderijen met geabstraheerde grafzerken. In veel van deze latere werken is ook te zien hoe te papier verwerkt. Tiny mag met recht een “materieschilder” genoemd worden.

Tiny reisde haar man Joep achterna naar de plekken waar hij moest werken in Frankrijk, maar ze bleef sterk verbonden met Brabant. Vooral in haar eerste periode in Frankrijk (1973- 1978) trad ze naar buiten met haar werk. Tiny stond midden in de samenleving en de woonplaatsen beïnvloedden sterk haar werk. In haar oeuvre bevinden zich bijzondere schilderijen van de krakersbeweging en –rellen in Amsterdam. Ze schildert haar impressies van de bouw van La Défense, met de op ogen gelijkende vensters gericht op de woning waar Tiny verbleef. Ze raakt gefascineerd door het raadsel van de dood en die fascinatie leidt tot hoogtepunten van haar oeuvre. In de tentoonstelling  zijn schilderijen te zien naar het thema Danse Macabre en over de begraafplaats Père-Lachaise. Ze heeft schilderijen gemaakt over de geheimzinnige natuur die haar omringde in Rully (een plaats ten noorden van Parijs). Maisvelden in haar woonomgeving in Brabant nodigen haar uit een experiment met viltstiften te volbrengen. Ze perst niet zo veel etsen maar gebruikt de pers voor allerlei druktechnieken. De maat van de langerekte werken wordt bepaald door de breedte van de etspers. Ze heeft op het laatst nauwelijks meer de kracht om de grote etspers te bedienen.

Naast Tiny als schilder, geeft de tentoonstelling ook een beeld van Tiny als tekenaar. Ze portretteerde onder meer haar man Joep, al lezend in een stoel of slapend met het hoofd rustend op een hand. Haar tekeningen bevatten soms maar enkele lijnen; ze tonen dat Tiny naast schilder ook een begenadigd tekenaar was.