Tiny Vermulst. Een leven tussen Frankrijk en Brabant

De tentoonstelling Tiny Vermulst. Een leven tussen Frankrijk en Brabant in het Kerkje van Persingen geeft een beeld van Tiny Vermulst (1929-2021) als schilder. Er zijn werken te zien uit de jaren ’60 tot ’00. Het toont haar lange werkzame leven, waarbij ze als schilder in haar ontwikkeling stap voor stap beweegt van figuratieve thema’s naar abstractie. Daarbij experimenteert ze met allerlei technieken en materialen. 

Een aantal van haar vroege schilderijen in de tentoonstelling kenmerkt zich door dikke lagen verf, vermengd met gruis en beton. Ze gebruikte ook natuurlijk afval, zoals bladeren, takjes, veren van vogels en verwelkte bloemen. Tiny mag met recht een “materieschilder” genoemd worden. Opvallend zijn ook de stukken uit kranten die Tiny toevoegde aan een aantal van haar schilderijen. Sommige stukken tekst en foto’s uit de kranten zijn goed zichtbaar en leesbaar, maar andere stukken juist niet. Hiermee lijken deze werken een diepere betekenis te krijgen, maar wat deze betekenis is, blijft voor de beschouwer raadselachtig. Tiny heeft haar werken bewust geen titel gegeven: ze vond het belangrijk om de fantasie van de toeschouwer te prikkelen.

Tiny reisde haar man Joep achterna naar de plekken waar hij moest werken in Frankrijk, maar ze bleef sterk verbonden met Brabant. Vooral in haar eerste periode in Frankrijk (1973- 1978) trad ze naar buiten met haar werk. Tiny stond midden in de samenleving en de woonplaatsen beïnvloedden sterk haar werk. Zo schildert ze bijvoorbeeld haar impressies van de bouw van La Défense, met de op ogen gelijkende vensters gericht op de woning waar Tiny verbleef. In een aantal werken in de tentoonstelling zijn er duidelijk herkenbare ogen geschilderd. Het is alsof het schilderij je met vele ogen aanschouwt, zoals Tiny het gevoel had dat ze door de vele vensters in La Défense werd bekeken.

Tiny raakt ook gefascineerd door het raadsel van de dood en die fascinatie leidt tot hoogtepunten van haar oeuvre. In de tentoonstelling  zijn schilderijen te zien naar het thema Danse Macabre (dodendans). De oplettende bezoeker ziet bij langer kijken de skeletten in een aantal doeken opdoemen. Tiny heeft ook schilderijen gemaakt over de geheimzinnige natuur die haar omringde in Rully (een plaats ten noorden van Parijs). Maisvelden in haar woonomgeving in Brabant nodigen haar uit een experiment met viltstiften te volbrengen. Daarnaast werd de etspers veelvuldig door Tiny gebruikt, maar niet alleen voor het maken van etsen, juist ook bij haar langgerekte schilderijen. De maat van de langgerekte werken wordt bepaald door de breedte van de etspers. Ze heeft op het laatst nauwelijks meer de kracht om de grote etspers te bedienen.

De tentoonstelling laat zien waar Tiny zich door liet inspireren toen ze in Frankrijk en Brabant woonde en werkte. Het geeft tevens een beeld van haar lef en eigenzinnigheid om steeds abstracter te gaan werken, met allerlei verschillende materialen en kleuren.